ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ~ BYZANTINE TEXTFORM - GNT 2005 - UNICODE

ENIGMAS ~ ALPHA - BETA - GAMMA - DELTA - HEROD - MAGDALA - SIMON - TYPOLOGY

GAMMA: MATTHEW 10:2 - 26:3 (?)

των δε δωδεκα αποστολων

τα ονοματα εστιν ταυτα

      πρωτος σιμων ο λεγομενος πετρος και ανδρεας ο αδελφος αυτου
      ιακωβος ο του ζεβεδαιου και ιωαννης ο αδελφος αυτου
      φιλιππος και βαρθολομαιος θωμας και ματθαιος ο τελωνης
      ιακωβος ο του αλφαιου και λεββαιος ο επικληθεις θαδδαιος 
      σιμων ο κανανιτης και ιουδας ισκαριωτης ο και παραδους αυτον

          τουτους τους δωδεκα απεστειλεν ο ιησους παραγγειλας αυτοις λεγων

              εις οδον εθνων μη απελθητε και εις πολιν σαμαρειτων μη εισελθητε 
              πορευεσθε δε μαλλον προς τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ

              πορευομενοι δε κηρυσσετε λεγοντες
 
                   οτι ηγγικεν η βασιλεια των ουρανων 

                         ασθενουντας θεραπευετε
                         λεπρους καθαριζετε
                         δαιμονια εκβαλλετε
                         δωρεαν ελαβετε
                         δωρεαν δοτε 

                         μη κτησησθε χρυσον
                         μηδε αργυρον
                         μηδε χαλκον εις τας ζωνας υμων 
                         μη πηραν εις οδον
                         μηδε δυο χιτωνας
                         μηδε υποδηματα
                         μηδε ραβδους αξιος

                              γαρ ο εργατης της τροφης αυτου εστιν
 
                                   εις ην δ αν πολιν η κωμην εισελθητε
                                   εξετασατε τις εν αυτη αξιος εστιν
                                   κακει μεινατε εως αν εξελθητε
 
                                        εισερχομενοι δε εις την οικιαν ασπασασθε αυτην
                                       
                                             και εαν μεν η η οικια αξια ελθετω η ειρηνη υμων επ αυτην εαν δε μη η αξια η ειρηνη υμων προς υμας επιστραφητω 
                                             και ος εαν μη δεξηται υμας μηδε ακουση τους λογους υμων εξερχομενοι της οικιας η της πολεως εκεινης εκτιναξατε τον κονιορτον των ποδων υμων
 
                                                  αμην λεγω υμιν

                                                       ανεκτοτερον εσται γη σοδομων και γομορρων εν ημερα κρισεως η τη πολει εκεινη

                                                             ιδου εγω αποστελλω υμας ως προβατα εν μεσω λυκων

                                                                  γινεσθε ουν φρονιμοι ως οι οφεις και ακεραιοι ως αι περιστεραι προσεχετε δε απο των ανθρωπων
                                                                  παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εν ταις συναγωγαις αυτων μαστιγωσουσιν υμας 
                                                                  και επι ηγεμονας δε και βασιλεις αχθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις και τοις εθνεσιν

                                                                  οταν δε παραδιδωσιν υμας μη μεριμνησητε πως η τι λαλησητε

                                                                       δοθησεται γαρ υμιν εν εκεινη τη ωρα τι λαλησετε ου γαρ υμεις εστε οι λαλουντες
                                                                       αλλα το πνευμα του πατρος υμων το λαλουν εν υμιν

                                                                            παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον
                                                                            και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους 
                                                                            και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου
                                                                            ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται 

                                                                  οταν δε διωκωσιν υμας εν τη πολει ταυτη φευγετε εις την αλλην
 
                                                                       αμην γαρ λεγω υμιν

                                                                            ου μη τελεσητε τας πολεις του ισραηλ εως αν ελθη ο υιος του ανθρωπου 
                                                                            ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον ουδε δουλος υπερ τον κυριον αυτου 
                                                                            αρκετον τω μαθητη ινα γενηται ως ο διδασκαλος αυτου και ο δουλος ως ο κυριος αυτου
                                                                            ει τον οικοδεσποτην βεελζεβουλ εκαλεσαν ποσω μαλλον τους οικειακους αυτου

                                                                                 μη ουν φοβηθητε αυτους
 
                                                                                      ουδεν γαρ εστιν κεκαλυμμενον ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται
                                                                                      ο λεγω υμιν εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι και ο εις το ους ακουετε κηρυξατε επι των δωματων
 
                                                                                           και μη φοβεισθε απο των αποκτενοντων το σωμα την δε ψυχην μη δυναμενων αποκτειναι

                                                                                                φοβηθητε δε μαλλον τον δυναμενον και την ψυχην και το σωμα απολεσαι εν γεεννη
 
                                                                                                     ουχι δυο στρουθια ασσαριου πωλειται
                                                                                                     και εν εξ αυτων ου πεσειται επι την γην ανευ του πατρος υμων 
                                                                                                     υμων δε και αι τριχες της κεφαλης πασαι ηριθμημεναι εισιν
 
                                                                                                          μη ουν φοβηθητε πολλων στρουθιων διαφερετε υμεις
 
                                                                                                               πας ουν οστις ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων ομολογησω
                                                                                                               καγω εν αυτω εμπροσθεν του πατρος μου του εν ουρανοις 

                                                                                                               οστις δ αν αρνησηται με εμπροσθεν των ανθρωπων αρνησομαι αυτον
                                                                                                               καγω εμπροσθεν του πατρος μου του εν ουρανοις
 
                                                                                                                    μη νομισητε οτι ηλθον βαλειν ειρηνην επι την γην ουκ ηλθον βαλειν ειρηνην αλλα μαχαιραν
 
                                                                                                                         ηλθον γαρ διχασαι

                                                                                                                              ανθρωπον κατα του πατρος αυτου
                                                                                                                              και θυγατερα κατα της μητρος αυτης
                                                                                                                              και νυμφην κατα της πενθερας αυτης 
                                                                                                                              και εχθροι του ανθρωπου οι οικειακοι αυτου

                                                                                                                                   ο φιλων πατερα η μητερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιος
                                                                                                                                    και ο φιλων υιον η θυγατερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιος 
                                                                                                                                    και ος ου λαμβανει τον σταυρον αυτου και ακολουθει οπισω μου ουκ εστιν μου αξιος

                                                                                                                                    ο ευρων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο απολεσας την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
 
                                                                                                                                    ο δεχομενος υμας εμε δεχεται και ο εμε δεχομενος δεχεται τον αποστειλαντα με 
                                                                                                                                    ο δεχομενος προφητην εις ονομα προφητου μισθον προφητου ληψεται
                                                                                                                                    και ο δεχομενος δικαιον εις ονομα δικαιου μισθον δικαιου ληψεται
 
                                                                                                                                         και ος εαν ποτιση ενα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εις ονομα μαθητου

                                                                                                                                         αμην λεγω υμιν
 
                                                                                                                                              ου μη απολεση τον μισθον αυτου
 
          και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους διατασσων τοις δωδεκα μαθηταις αυτου
 
               μετεβη εκειθεν του διδασκειν και κηρυσσειν εν ταις πολεσιν αυτων
 
                    ο δε ιωαννης ακουσας εν τω δεσμωτηριω τα εργα του χριστου

                         πεμψας δυο των μαθητων αυτου  ειπεν αυτω

                              συ ει ο ερχομενος η ετερον προσδοκωμεν
 
                                   και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις

                                        πορευθεντες

                                             απαγγειλατε ιωαννη α ακουετε και βλεπετε 
                                             τυφλοι αναβλεπουσιν και χωλοι περιπατουσιν
                                             λεπροι καθαριζονται και κωφοι ακουουσιν
                                             νεκροι εγειρονται και πτωχοι ευαγγελιζονται 

                                                   και μακαριος εστιν ος εαν μη σκανδαλισθη εν εμοι 
 
                               τουτων δε πορευομενων
 
                                    ηρξατο ο ιησους λεγειν τοις οχλοις περι ιωαννου

                                         τι εξηλθετε εις την ερημον θεασασθαι

                                              καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον
 
                                         αλλα τι εξηλθετε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοις ιματιοις ημφιεσμενον

                                              ιδου οι τα μαλακα φορουντες εν τοις οικοις των βασιλειων εισιν
 
                                         αλλα τι εξηλθετε ιδειν προφητην

                                              ναι λεγω υμιν και περισσοτερον προφητου 
 
                                                   ουτος γαρ εστιν περι ου γεγραπται

                                                        ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου
 
                                                             αμην λεγω υμιν

                                                                  ουκ εγηγερται εν γεννητοις γυναικων μειζων ιωαννου του βαπτιστου

                                                                       ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια των ουρανων μειζων αυτου εστιν
 
                                                                            απο δε των ημερων ιωαννου του βαπτιστου εως αρτι η βασιλεια των ουρανων βιαζεται και βιασται αρπαζουσιν αυτην
 
                                                                                 παντες γαρ οι προφηται και ο νομος εως ιωαννου προεφητευσαν
 
                                                                                      και ει θελετε δεξασθαι αυτος εστιν ηλιας ο μελλων ερχεσθαι ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
 
                                                        τινι δε ομοιωσω την γενεαν ταυτην
 
                                                             ομοια εστιν παιδιοις εν αγοραις καθημενοις

                                                                  και προσφωνουσιν τοις εταιροις αυτων και λεγουσιν

                                                                       ηυλησαμεν υμιν και ουκ ωρχησασθε
                                                                       εθρηνησαμεν υμιν και ουκ εκοψασθε 

                                                                  ηλθεν γαρ ιωαννης μητε εσθιων μητε πινων και λεγουσιν
 
                                                                       δαιμονιον εχει
 
                                                                  ηλθεν ο υιος του ανθρωπου εσθιων και πινων και λεγουσιν

                                                                        ιδου ανθρωπος φαγος και οινοποτης τελωνων φιλος και αμαρτωλων

                                                                            και εδικαιωθη η σοφια απο των τεκνων αυτης 
 
                                    τοτε ηρξατο ονειδιζειν τας πολεις εν αις εγενοντο αι πλεισται δυναμεις αυτου οτι ου μετενοησαν
 
                                         ουαι σοι χοραζιν ουαι σοι βηθσαιδα

                                              οτι ει εν τυρω και σιδωνι εγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδω μετενοησαν
 
                                                   πλην λεγω υμιν
 
                                                        τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν ημερα κρισεως η υμιν 
 
                                         και συ καπερναουμ η εως του ουρανου υψωθεισα εως αδου καταβιβασθηση

                                              οτι ει εν σοδομοις εγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναι εν σοι εμειναν αν μεχρι της σημερον
 
                                                   πλην λεγω υμιν

                                                        οτι γη σοδομων ανεκτοτερον εσται εν ημερα κρισεως η σοι 
 
                                    εν εκεινω τω καιρω αποκριθεις ο ιησους ειπεν

                                         εξομολογουμαι σοι πατερ

                                              κυριε του ουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων
                                              και απεκαλυψας αυτα νηπιοις ναι ο πατηρ οτι ουτως εγενετο ευδοκια εμπροσθεν σου

                                                   παντα μοι παρεδοθη υπο του πατρος μου και ουδεις επιγινωσκει τον υιον ει μη ο πατηρ
                                                   ουδε τον πατερα τις επιγινωσκει ει μη ο υιος και ω εαν βουληται ο υιος αποκαλυψαι

                                                        δευτε προς με παντες οι κοπιωντες και πεφορτισμενοι καγω αναπαυσω υμας 
                                                        αρατε τον ζυγον μου εφ υμας και μαθετε απ εμου οτι πραος ειμι και ταπεινος τη καρδια
                                                        και ευρησετε αναπαυσιν ταις ψυχαις υμων ο γαρ ζυγος μου χρηστος και το φορτιον μου ελαφρον εστιν
 
                                   εν εκεινω τω καιρω επορευθη ο ιησους τοις σαββασιν δια των σποριμων
                                   οι δε μαθηται αυτου επεινασαν και ηρξαντο τιλλειν σταχυας και εσθιειν 

                                   οι δε φαρισαιοι ιδοντες ειπον αυτω

                                         ιδου οι μαθηται σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββατω 

                                    ο δε ειπεν αυτοις

                                         ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ

                                              οτε επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους

                                                   ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοις μετ αυτου ει μη τοις ιερευσιν μονοις
 
                                         η ουκ ανεγνωτε εν τω νομω

                                              οτι τοις σαββασιν οι ιερεις εν τω ιερω το σαββατον βεβηλουσιν και αναιτιοι εισιν
 
                                                   λεγω δε υμιν

                                                        οτι του ιερου μειζον εστιν ωδε

                                                             ει δε εγνωκειτε τι εστιν ελεον θελω και ου θυσιαν ουκ αν κατεδικασατε τους αναιτιους

                                                                  κυριος γαρ εστιν του σαββατου ο υιος του ανθρωπου

                                    και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις την συναγωγην αυτων
                                    και ιδου ανθρωπος ην την χειρα εχων ξηραν
                                    και επηρωτησαν αυτον λεγοντες

                                         ει εξεστιν τοις σαββασιν θεραπευειν ινα κατηγορησωσιν αυτου
 
                                    ο δε ειπεν αυτοις

                                         τις εσται εξ υμων ανθρωπος ος εξει προβατον εν και εαν εμπεση τουτο τοις σαββασιν εις βοθυνον ουχι κρατησει αυτο και εγερει

                                              ποσω ουν διαφερει ανθρωπος προβατου ωστε εξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιειν 
 
                                    τοτε λεγει τω ανθρωπω

                                         εκτεινον την χειρα σου
 
                                    και εξετεινεν και αποκατεσταθη υγιης ως η αλλη
 
                                    οι δε φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον κατ αυτου εξελθοντες οπως αυτον απολεσωσιν 

                                    ο δε ιησους γνους ανεχωρησεν εκειθεν

                                         και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι
                                         και εθεραπευσεν αυτους παντας 
                                         και επετιμησεν αυτοις

                                              ινα μη φανερον αυτον ποιησωσιν οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος 

                                                   ιδου ο παις μου ον ηρετισα ο αγαπητος μου εις ον ευδοκησεν η ψυχη μου
 
                                                        θησω το πνευμα μου επ αυτον και κρισιν τοις εθνεσιν απαγγελει ουκ ερισει ουδε κραυγασει ουδε ακουσει τις εν ταις πλατειαις την φωνην αυτου
                                                        καλαμον συντετριμμενον ου κατεαξει και λινον τυφομενον ου σβεσει εως αν εκβαλη εις νικος την κρισιν και τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουσιν 
 
                                    τοτε προσηνεχθη αυτω δαιμονιζομενος τυφλος και κωφος

                                         και εθεραπευσεν αυτον

                                              ωστε τον τυφλον και κωφον και λαλειν και βλεπειν

                                         και εξισταντο παντες οι οχλοι και ελεγον

                                              μητι ουτος εστιν ο υιος δαυιδ 
 
                                    οι δε φαρισαιοι ακουσαντες

                                         ειπον ουτος

                                              ουκ εκβαλλει τα δαιμονια ει μη εν τω βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονιων

                                    ειδως δε ο ιησους τας ενθυμησεις αυτων

                                         ειπεν αυτοις

                                              πασα βασιλεια μερισθεισα καθ εαυτης ερημουται και πασα πολις η οικια μερισθεισα καθ εαυτης ου σταθησεται
                                              και ει ο σατανας τον σαταναν εκβαλλει εφ εαυτον εμερισθη πως ουν σταθησεται η βασιλεια αυτου 
                                              και ει εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι υμων εσονται κριται 

                                              ει δε εν πνευματι θεου εγω εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεου 
                                              η πως δυναται τις εισελθειν εις την οικιαν του ισχυρου και τα σκευη αυτου διαρπασαι
                                              εαν μη πρωτον δηση τον ισχυρον και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει 

                                              ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει
 
                                                   δια τουτο λεγω υμιν

                                                        πασα αμαρτια και βλασφημια αφεθησεται τοις ανθρωποις
                                                        η δε του πνευματος βλασφημια ουκ αφεθησεται τοις ανθρωποις
 
                                                        και ος εαν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου αφεθησεται αυτω
                                                        ος δ αν ειπη κατα του πνευματος του αγιου ουκ αφεθησεται αυτω

                                                             ουτε εν τω νυν αιωνι ουτε εν τω μελλοντι 

                                                                  η ποιησατε το δενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον
                                                                  η ποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρον
                                                                  εκ γαρ του καρπου το δενδρον γινωσκεται  

                                                                       γεννηματα εχιδνων πως δυνασθε αγαθα λαλειν πονηροι οντες
                                                                       εκ γαρ του περισσευματος της καρδιας το στομα λαλει 

                                                                            ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου εκβαλλει αγαθα
                                                                            και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηρα
 
                                                                                 λεγω δε υμιν

                                                                                      οτι παν ρημα αργον ο εαν λαλησωσιν οι ανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεως 
                                                                                      εκ γαρ των λογων σου δικαιωθηση και εκ των λογων σου καταδικασθηση 
 
                                    τοτε απεκριθησαν τινες των γραμματεων και φαρισαιων

                                         λεγοντες

                                              διδασκαλε θελομεν απο σου σημειον ιδειν
 
                                    ο δε αποκριθεις

                                         ειπεν αυτοις
 
                                              γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου 
                                              ωσπερ γαρ ην ιωνας εν τη κοιλια του κητους τρεις ημερας και τρεις νυκτας

                                                   ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου εν τη καρδια της γης τρεις ημερας και τρεις νυκτας
 
                                                        ανδρες νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης

                                                             και κατακρινουσιν αυτην
                                                             οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα
                                                             και ιδου πλειον ιωνα ωδε 

                                                        βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης

                                                             και κατακρινει αυτην
                                                             οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωνος
                                                             και ιδου πλειον σολομωνος ωδε
 
                                                        οταν δε το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου
                                                        διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και ουχ ευρισκει
 
                                                        τοτε λεγει

                                                             επιστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον

                                                                  και ελθον

                                                                       ευρισκει σχολαζοντα σεσαρωμενον και κεκοσμημενον
 
                                                        τοτε πορευεται

                                                             και παραλαμβανει μεθ εαυτου επτα ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου  
                     
                                                                  και εισελθοντα

                                                                       κατοικει εκει και γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων

                                                                            ουτως εσται και τη γενεα ταυτη τη πονηρα 
 
                                    ετι δε αυτου λαλουντος τοις οχλοις

                                         ιδου η μητηρ και οι αδελφοι αυτου ειστηκεισαν εξω ζητουντες αυτω λαλησαι
 
                                    ειπεν δε τις αυτω

                                         ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξω εστηκασιν ζητουντες σοι λαλησαι 

                                    ο δε αποκριθεις ειπεν τω ειποντι αυτω

                                         τις εστιν η μητηρ μου και τινες εισιν οι αδελφοι μου
  
                                    και εκτεινας την χειρα αυτου επι τους μαθητας αυτου ειπεν

                                         ιδου η μητηρ μου και οι αδελφοι μου 

                                              οστις γαρ αν ποιηση το θελημα του πατρος μου του εν ουρανοις αυτος

                                                   μου αδελφος και αδελφη και μητηρ εστιν 

                                    εν δε τη ημερα εκεινη εξελθων ο ιησους απο της οικιας εκαθητο παρα την θαλασσαν
 
                                         και συνηχθησαν προς αυτον οχλοι πολλοι

                                              ωστε αυτον εις το πλοιον εμβαντα καθησθαι

                                         και πας ο οχλος επι τον αιγιαλον ειστηκει
                                         και ελαλησεν αυτοις πολλα εν παραβολαις

                                              λεγων

                                                   ιδου εξηλθεν ο σπειρων του σπειρειν
 
                                                        και εν τω σπειρειν αυτον

                                                             α μεν επεσεν παρα την οδον

                                                                  και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αυτα
 
                                                             αλλα δε επεσεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γην πολλην

                                                                  και ευθεως εξανετειλεν δια το μη εχειν βαθος γης
 
                                                                       ηλιου δε ανατειλαντος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
 
                                                             αλλα δε επεσεν επι τας ακανθας

                                                                  και ανεβησαν αι ακανθαι και απεπνιξαν αυτα 

                                                             αλλα δε επεσεν επι την γην την καλην
 
                                                                  και εδιδου καρπον ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα
 
                                                                       ο εχων ωτα ακουειν ακουετω 

                                    και προσελθοντες οι μαθηται

                                         ειπον αυτω

                                              δια τι εν παραβολαις λαλεις αυτοις 

                                    ο δε αποκριθεις
 
                                         ειπεν αυτοις

                                              οτι υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας των ουρανων

                                                   εκεινοις δε ου δεδοται 

                                                        οστις γαρ εχει δοθησεται αυτω και περισσευθησεται

                                                             οστις δε ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου
 
                                                                  δια τουτο εν παραβολαις αυτοις λαλω

                                                                       οτι βλεποντες ου βλεπουσιν και ακουοντες ουκ ακουουσιν ουδε συνιουσιν 

                                                                       και αναπληρουται αυτοις η προφητεια ησαιου η λεγουσα

                                                                            ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε
 
                                                                                      επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου

                                                                                           και τοις ωσιν βαρεως ηκουσαν
                                                                                           και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν
 
                                                                                                μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις

                                                                                                     και τοις ωσιν ακουσωσιν
                                                                                                     και τη καρδια συνωσιν
                                                                                                     και επιστρεψωσιν
                                                                                                     και ιασομαι αυτους 

                                                             υμων δε μακαριοι οι οφθαλμοι

                                                                  οτι βλεπουσιν και τα ωτα υμων οτι ακουει 

                                                                       αμην γαρ λεγω υμιν

                                                                            οτι πολλοι προφηται και δικαιοι επεθυμησαν ιδειν
 
                                                                                 α βλεπετε και ουκ ειδον και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν 

                                                                                      υμεις ουν ακουσατε την παραβολην του σπειροντος 

                                                                                           παντος ακουοντος τον λογον της βασιλειας
 
                                                                                                και μη συνιεντος ερχεται ο πονηρος
                                                                                                και αρπαζει το εσπαρμενον εν τη καρδια αυτου
 
                                                                                                     ουτος εστιν ο παρα την οδον σπαρεις
 
                                                                                                ο δε επι τα πετρωδη σπαρεις
 
                                                                                                     ουτος εστιν ο τον λογον ακουων

                                                                                                          και ευθυς μετα χαρας λαμβανων αυτον
 
                                                                                                               ουκ εχει δε ριζαν εν εαυτω αλλα προσκαιρος εστιν
                                                                                                               γενομενης δε θλιψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυς σκανδαλιζεται
 
                                                                                                ο δε εις τας ακανθας σπαρεις
 
                                                                                                     ουτος εστιν ο τον λογον ακουων

                                                                                                          και η μεριμνα του αιωνος τουτου και η απατη του πλουτου συμπνιγει τον λογον
                                                                                                          και ακαρπος γινεται
 
                                                                                                ο δε επι την γην την καλην σπαρεις
 
                                                                                                     ουτος εστιν ο τον λογον ακουων
 
                                                                                                          και συνιων ος δη καρποφορει και ποιει

                                                                                                               ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα
 
                                    αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις
 
                                         λεγων

                                              ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω σπειροντι καλον σπερμα εν τω αγρω αυτου
 
                                                   εν δε τω καθευδειν τους ανθρωπους
 
                                                        ηλθεν αυτου ο εχθρος και εσπειρεν ζιζανια ανα μεσον του σιτου και απηλθεν
 
                                                   οτε δε εβλαστησεν ο χορτος και καρπον εποιησεν
 
                                                        τοτε εφανη και τα ζιζανια
 
                                                             προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτου
 
                                                                  ειπον αυτω κυριε
 
                                                                       ουχι καλον σπερμα εσπειρας εν τω σω αγρω ποθεν ουν εχει ζιζανια
 
                                                                  ο δε εφη αυτοις
 
                                                                       εχθρος ανθρωπος τουτο εποιησεν
 
                                                                  οι δε δουλοι ειπον αυτω

                                                                       θελεις ουν απελθοντες συλλεξομεν αυτα
 
                                                                  ο δε εφη
 
                                                                       ου μηποτε συλλεγοντες τα ζιζανια
 
                                                                            εκριζωσητε αμα αυτοις τον σιτον αφετε συναυξανεσθαι αμφοτερα μεχρι του θερισμου
 
                                                                                 και εν καιρω του θερισμου ερω τοις θερισταις
 
                                                                                      συλλεξατε πρωτον τα ζιζανια και δησατε αυτα εις δεσμας προς το κατακαυσαι αυτα
 
                                                                                 τον δε σιτον συναγαγετε εις την αποθηκην μου
 
 
                                    αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις

                                         λεγων

                                              ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων κοκκω σιναπεως

                                                   ον λαβων ανθρωπος εσπειρεν εν τω αγρω αυτου
 
                                                        ο μικροτερον μεν εστιν παντων των σπερματων οταν δε αυξηθη μειζον των λαχανων εστιν

                                                             και γινεται δενδρον ωστε ελθειν τα πετεινα του ουρανου και κατασκηνουν εν τοις κλαδοις αυτου
 
                                         αλλην παραβολην ελαλησεν αυτοις

                                              ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ζυμη ην λαβουσα γυνη εκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον
 
                                         ταυτα παντα ελαλησεν ο ιησους εν παραβολαις τοις οχλοις και χωρις παραβολης ουκ ελαλει αυτοις
 
                                              οπως πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου
 
                                                   λεγοντος

                                                        ανοιξω εν παραβολαις το στομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα απο καταβολης κοσμου
 
                                         τοτε αφεις τους οχλους

                                              ηλθεν εις την οικιαν ο ιησους και προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου

                                                   λεγοντες
 
                                                        φρασον ημιν την παραβολην των ζιζανιων του αγρου

                                              ο δε αποκριθεις
 
                                                   ειπεν αυτοις
 
                                                        ο σπειρων το καλον σπερμα εστιν ο υιος του ανθρωπου
 
                                                             ο δε αγρος εστιν ο κοσμος

                                                                  το δε καλον σπερμα ουτοι εισιν οι υιοι της βασιλειας
                                                                  τα δε ζιζανια εισιν οι υιοι του πονηρου 

                                                        ο δε εχθρος ο σπειρας αυτα εστιν ο διαβολος
 
                                                             ο δε θερισμος συντελεια του αιωνος εστιν
 
                                                                  οι δε θερισται αγγελοι εισιν 

                                                                       ωσπερ ουν συλλεγεται τα ζιζανια και πυρι καιεται
 
                                                                            ουτως εσται εν τη συντελεια του αιωνος τουτου
 
                                                                                 αποστελει ο υιος του ανθρωπου τους αγγελους αυτου
 
                                                                                      και συλλεξουσιν εκ της βασιλειας αυτου παντα τα σκανδαλα και τους ποιουντας την ανομιαν 
                                                                                      και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος

                                                                                           εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
 
                                                                                                τοτε οι δικαιοι εκλαμψουσιν ως ο ηλιος εν τη βασιλεια του πατρος αυτων

                                                                                                     ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
 
                                                        παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων θησαυρω κεκρυμμενω εν τω αγρω
 
                                                             ον ευρων ανθρωπος εκρυψεν
 
                                                                  και απο της χαρας αυτου υπαγει
                                                                  και παντα οσα εχει πωλει
                                                                  και αγοραζει τον αγρον εκεινον
 
                                                        παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω εμπορω ζητουντι καλους μαργαριτας
 
                                                             ος ευρων ενα πολυτιμον μαργαριτην απελθων
 
                                                                  πεπρακεν παντα οσα ειχεν και ηγορασεν αυτον
 
                                                        παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων σαγηνη
 
                                                             βληθειση εις την θαλασσαν
 
                                                                  και εκ παντος γενους συναγαγουση
 
                                                                       ην οτε επληρωθη αναβιβασαντες επι τον αιγιαλον
 
                                                                            και καθισαντες συνελεξαν τα καλα εις αγγεια τα δε σαπρα εξω εβαλον
 
                                                                                 ουτως εσται εν τη συντελεια του αιωνος
 
                                                                                      εξελευσονται οι αγγελοι

                                                                                           και αφοριουσιν τους πονηρους εκ μεσου των δικαιων 
                                                                                           και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος

                                                                                                εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
 
                                               λεγει αυτοις ο ιησους
 
                                                    συνηκατε ταυτα παντα
 
                                               λεγουσιν αυτω

                                                    ναι κυριε
 
                                               ο δε ειπεν αυτοις
 
                                                    δια τουτο πας γραμματευς μαθητευθεις εις την βασιλειαν των ουρανων
 
                                                         ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδεσποτη
 
                                                              οστις εκβαλλει εκ του θησαυρου αυτου καινα και παλαια
 
                                               και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τας παραβολας ταυτας
 
                                                    μετηρεν εκειθεν
 
                                                         και ελθων εις την πατριδα αυτου
 
                                                              εδιδασκεν αυτους εν τη συναγωγη αυτων

                                                                   ωστε εκπληττεσθαι αυτους

                                                                        και λεγειν
 
                                                                             ποθεν τουτω η σοφια αυτη και αι δυναμεις 

                                                                             ουχ ουτος εστιν ο του τεκτονος υιος
                                                                             ουχι η μητηρ αυτου λεγεται μαριαμ

                                                                                  και οι αδελφοι αυτου

                                                                                       ιακωβος και ιωσης και σιμων και ιουδας
 
                                                                                  και αι αδελφαι αυτου

                                                                             ουχι πασαι προς ημας εισιν ποθεν ουν τουτω ταυτα παντα
 
                                               και εσκανδαλιζοντο εν αυτω
 
                                                    ο δε ιησους ειπεν αυτοις

                                                         ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι αυτου και εν τη οικια αυτου
 
                                               και ουκ εποιησεν εκει δυναμεις πολλας δια την απιστιαν αυτων

                                     εν εκεινω τω καιρω ηκουσεν ηρωδης ο τετραρχης την ακοην ιησου
 
                                          και ειπεν τοις παισιν αυτου
 
                                               ουτος εστιν ιωαννης ο βαπτιστης αυτος ηγερθη απο των νεκρων και δια τουτο αι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτω
 
                                                    ο γαρ ηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησεν αυτον και εθετο εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου
 
                                                         ελεγεν γαρ αυτω ο ιωαννης
 
                                                              ουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην
 
                                          και θελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλον οτι ως προφητην αυτον ειχον
 
                                               γενεσιων δε αγομενων του ηρωδου

                                                    ωρχησατο η θυγατηρ της ηρωδιαδος εν τω μεσω
 
                                                         και ηρεσεν τω ηρωδη οθεν μεθ ορκου ωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται
 
                                                              η δε προβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης

                                                                   δος μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
 
                                                                        και ελυπηθη ο βασιλευς
 
                                                                             δια δε τους ορκους και τους συνανακειμενους εκελευσεν δοθηναι
 
                                                                                  και πεμψας απεκεφαλισεν τον ιωαννην εν τη φυλακη
 
                                                                                       και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι
                                                                                       και εδοθη τω κορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτης 

                                                                                  και προσελθοντες οι μαθηται αυτου
 
                                                                                       ηραν το σωμα και εθαψαν αυτο

                                                                                  και ελθοντες

                                                                                       απηγγειλαν τω ιησου 

                                                                                  και ακουσας ο ιησους

                                                                                       ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν
 
                                                                                  και ακουσαντες οι οχλοι
 
                                                                                       ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων
 
                                                                                  και εξελθων ο ιησους
 
                                                                                       ειδεν πολυν οχλον
 
                                                                                  και εσπλαγχνισθη επ αυτοις
                                                                                  και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτων
 
                                                                             οψιας δε γενομενης

                                                                                  προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες

                                                                                       ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν

                                                                                            απολυσον τους οχλους ινα απελθοντες εις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα
 
                                                                                  ο δε ιησους ειπεν αυτοις

                                                                                       ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγειν
 
                                                                                  οι δε λεγουσιν αυτω
 
                                                                                       ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτους και δυο ιχθυας
 
                                                                                  ο δε ειπεν
 
                                                                                       φερετε μοι αυτους ωδε
 
                                                                                  και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επι τους χορτους

                                                                                       λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν

                                                                                  και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους

                                                                                       οι δε μαθηται τοις οχλοις
 
                                                                                  και εφαγον παντες
                                                                                  και εχορτασθησαν
                                                                                  και ηραν το περισσευον των κλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις 

                                                                                       οι δε εσθιοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχιλιοι χωρις γυναικων και παιδιων 

                                                                                  και ευθεως ηναγκασεν ο ιησους τους μαθητας εμβηναι εις το πλοιον
                                                                                  και προαγειν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους 
                                                                                  και απολυσας τους οχλους
 
                                                                                  ανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθαι
 
                                                                             οψιας δε γενομενης

                                                                                  μονος ην εκει
 
                                                                                       το δε πλοιον ηδη μεσον της θαλασσης ην βασανιζομενον υπο των κυματων

                                                                                            ην γαρ εναντιος ο ανεμος
 
                                                                                       τεταρτη δε φυλακη της νυκτος απηλθεν προς αυτους ο ιησους περιπατων επι της θαλασσης
 
                                                                                            και ιδοντες αυτον οι μαθηται επι την θαλασσαν περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες
 
                                                                                                 οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν
 
                                                                                            ευθεως δε ελαλησεν αυτοις ο ιησους λεγων
 
                                                                                                 θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
 
                                                                                            αποκριθεις δε αυτω ο πετρος ειπεν
 
                                                                                                 κυριε ει συ ει κελευσον με προς σε ελθειν επι τα υδατα
 
                                                                                            ο δε ειπεν
 
                                                                                                 ελθε
 
                                                                                            και καταβας απο του πλοιου ο πετρος περιεπατησεν επι τα υδατα ελθειν προς τον ιησουν
 
                                                                                            βλεπων δε τον ανεμον ισχυρον εφοβηθη
 
                                                                                            και αρξαμενος καταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων
 
                                                                                                 κυριε σωσον με 

                                                                                            ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου

                                                                                            και λεγει αυτω
 
                                                                                                 ολιγοπιστε εις τι εδιστασας
 
                                                                                            και εμβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν ο ανεμος
 
                                                                                            οι δε εν τω πλοιω ελθοντες προσεκυνησαν αυτω λεγοντες
 
                                                                                                 αληθως θεου υιος ει 

                                                                                            και διαπερασαντες ηλθον εις την γην γεννησαρετ 
                                                                                            και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου εκεινου απεστειλαν εις ολην την περιχωρον εκεινην
                                                                                            και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας 
                                                                                            και παρεκαλουν αυτον ινα μονον αψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου
                                                                                            και οσοι ηψαντο διεσωθησαν 
 
                                                                                            τοτε προσερχονται τω ιησου οι απο ιεροσολυμων γραμματεις και φαρισαιοι λεγοντες
 
                                                                                                 δια τι οι μαθηται σου παραβαινουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερων
 
                                                                                                      ου γαρ νιπτονται τας χειρας αυτων οταν αρτον εσθιωσιν
 
                                                                                            ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις

                                                                                                 δια τι και υμεις παραβαινετε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων
 
                                                                                                      ο γαρ θεος ενετειλατο λεγων

                                                                                                           τιμα τον πατερα και την μητερα και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω
 
                                                                                                      υμεις δε λεγετε

                                                                                                                ος αν ειπη τω πατρι η τη μητρι δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης
 
                                                                                                                     και ου μη τιμηση τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου 
                                                                                                                     και ηκυρωσατε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων
 
                                                                                                                          υποκριται καλως προεφητευσεν περι υμων ησαιας λεγων
 
                                                                                                                               εγγιζει μοι ο λαος ουτος τω στοματι αυτων και τοις χειλεσιν με τιμα

                                                                                                                                     η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου
                                                                                                                                     ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων
 
                                                                                                   και προσκαλεσαμενος τον οχλον ειπεν αυτοις

                                                                                                        ακουετε και συνιετε
 
                                                                                                             ου το εισερχομενον εις το στομα κοινοι τον ανθρωπον
                                                                                                             αλλα το εκπορευομενον εκ του στοματος τουτο κοινοι τον ανθρωπον
 
                                                                                                   τοτε προσελθοντες οι μαθηται αυτου ειπον αυτω
 
                                                                                                        οιδας οτι οι φαρισαιοι ακουσαντες τον λογον εσκανδαλισθησαν
 
                                                                                                   ο δε αποκριθεις ειπεν
 
                                                                                                        πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν ο πατηρ μου ο ουρανιος εκριζωθησεται 
                                                                                                        αφετε αυτους οδηγοι εισιν τυφλοι τυφλων
                                                                                                        τυφλος δε τυφλον εαν οδηγη αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται
 
                                                                                                   αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω
 
                                                                                                        φρασον ημιν την παραβολην ταυτην
 
                                                                                                   ο δε ιησους ειπεν

                                                                                                        ακμην και υμεις ασυνετοι εστε
 
                                                                                                             ουπω νοειτε

                                                                                                                  οτι παν το εισπορευομενον εις το στομα εις την κοιλιαν χωρει και εις αφεδρωνα εκβαλλεται 
                                                                                                                  τα δε εκπορευομενα εκ του στοματος εκ της καρδιας εξερχεται κακεινα κοινοι τον ανθρωπον
 
                                                                                                                       εκ γαρ της καρδιας εξερχονται διαλογισμοι πονηροι φονοι μοιχειαι πορνειαι κλοπαι ψευδομαρτυριαι βλασφημιαι
 
                                                                                                                            ταυτα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον το δε ανιπτοις χερσιν φαγειν ου κοινοι τον ανθρωπον
 
                                                                                                   και εξελθων εκειθεν ο ιησους

                                                                                                        ανεχωρησεν εις τα μερη τυρου και σιδωνος
 
                                                                                                   και ιδου γυνη χαναναια απο των οριων εκεινων εξελθουσα
 
                                                                                                        εκραυγασεν αυτω λεγουσα
 
                                                                                                             ελεησον με κυριε υιε δαυιδ η θυγατηρ μου κακως δαιμονιζεται
 
                                                                                                   ο δε ουκ απεκριθη αυτη λογον

                                                                                                   και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηρωτων αυτον λεγοντες
 
                                                                                                        απολυσον αυτην οτι κραζει οπισθεν ημων
 
                                                                                                   ο δε αποκριθεις ειπεν

                                                                                                        ουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ
 
                                                                                                   η δε ελθουσα
 
                                                                                                        προσεκυνησεν αυτω λεγουσα

                                                                                                             κυριε βοηθει μοι
 
                                                                                                   ο δε αποκριθεις ειπεν

                                                                                                        ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις
 
                                                                                                   η δε ειπεν
 
                                                                                                        ναι κυριε
 
                                                                                                             και γαρ τα κυναρια εσθιει απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης των κυριων αυτων
 
                                                                                                   τοτε αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτη
 
                                                                                                        ω γυναι μεγαλη σου η πιστις γενηθητω σοι ως θελεις

                                                                                                   και ιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωρας εκεινης
 
                                                                                                   και μεταβας εκειθεν ο ιησους

                                                                                                         ηλθεν παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας
 
                                                                                                    και αναβας εις το ορος

                                                                                                         εκαθητο εκει
 
                                                                                                    και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοι εχοντες μεθ εαυτων
 
                                                                                                         χωλους τυφλους κωφους κυλλους και ετερους πολλους
 
                                                                                                    και ερριψαν αυτους παρα τους ποδας του ιησου
                                                                                                    και εθεραπευσεν αυτους
 
                                                                                                         ωστε τους οχλους θαυμασαι βλεποντας
 
                                                                                                              κωφους λαλουντας κυλλους υγιεις χωλους περιπατουντας και τυφλους βλεποντας
 
                                                                                                    και εδοξασαν τον θεον ισραηλ
 
                                                                                                    ο δε ιησους προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν
 
                                                                                                         σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον
                                                                                                         οτι ηδη ημεραι τρεις προσμενουσιν μοι
                                                                                                         και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν
                                                                                                         και απολυσαι αυτους νηστεις ου θελω
                                                                                                         μηποτε εκλυθωσιν εν τη οδω 

                                                                                                    και λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου
 
                                                                                                         ποθεν ημιν εν ερημια αρτοι τοσουτοι
                                                                                                         ωστε χορτασαι οχλον τοσουτον
 
                                                                                                    και λεγει αυτοις ο ιησους
 
                                                                                                         ποσους αρτους εχετε
 
                                                                                                    οι δε ειπον
 
                                                                                                         επτα και ολιγα ιχθυδια
 
                                                                                                    και εκελευσεν τοις οχλοις αναπεσειν επι την γην 
                                                                                                    και λαβων τους επτα αρτους και τους ιχθυας
 
                                                                                                         ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τω οχλω
 
                                                                                                    και εφαγον παντες και εχορτασθησαν
                                                                                                    και ηραν το περισσευον των κλασματων επτα σπυριδας πληρεις
 
                                                                                                    οι δε εσθιοντες ησαν τετρακισχιλιοι ανδρες χωρις γυναικων και παιδιων
 
                                                                                                    και απολυσας τους οχλους
 
                                                                                                         ενεβη εις το πλοιον και ηλθεν εις τα ορια μαγδαλα
 
                                                                                                    και προσελθοντες οι φαρισαιοι και σαδδουκαιοι
 
                                                                                                         πειραζοντες επηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοις
 
                                                                                                    ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις
 
                                                                                                         οψιας γενομενης λεγετε
 
                                                                                                              ευδια

                                                                                                                   πυρραζει γαρ ο ουρανος
 
                                                                                                         και πρωι σημερον

                                                                                                              χειμων

                                                                                                                   πυρραζει γαρ στυγναζων ο ουρανος
 
                                                                                                         υποκριται το μεν προσωπον του ουρανου γινωσκετε διακρινειν
 
                                                                                                              τα δε σημεια των καιρων ου δυνασθε
 
                                                                                                         γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον

                                                                                                              ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου
 
                                                                                                         και καταλιπων αυτους
 
                                                                                                              απηλθεν
 
                                                                                                         και ελθοντες οι μαθηται αυτου εις το περαν
 
                                                                                                              επελαθοντο αρτους λαβειν
 
                                                                                                         ο δε ιησους ειπεν αυτοις
 
                                                                                                              ορατε και προσεχετε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
 
                                                                                                         οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες
 
                                                                                                              οτι αρτους ουκ ελαβομεν
 
                                                                                                         γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις
 
                                                                                                              τι διαλογιζεσθε εν εαυτοις ολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ ελαβετε
 
                                                                                                              ουπω νοειτε

                                                                                                                   ουδε μνημονευετε τους πεντε αρτους των πεντακισχιλιων και ποσους κοφινους ελαβετε 
                                                                                                                   ουδε τους επτα αρτους των τετρακισχιλιων και ποσας σπυριδας ελαβετε
 
                                                                                                              πως ου νοειτε

                                                                                                                   οτι ου περι αρτου ειπον υμιν προσεχειν απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
 
                                                                                                         τοτε συνηκαν

                                                                                                              οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο της ζυμης του αρτου αλλα απο της διδαχης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
 
                                                                                                         ελθων δε ο ιησους εις τα μερη καισαρειας της φιλιππου ηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων
 
                                                                                                              τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου
 
                                                                                                         οι δε ειπον
 
                                                                                                              οι μεν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητων
 
                                                                                                         λεγει αυτοις
 
                                                                                                              υμεις δε τινα με λεγετε ειναι
 
                                                                                                         αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπεν
 
                                                                                                              συ ει ο χριστος ο υιος του θεου του ζωντος
 
                                                                                                         και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτω
 
                                                                                                              μακαριος ει σιμων βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρ μου ο εν τοις ουρανοις
 
                                                                                                         καγω δε σοι λεγω
 
                                                                                                              οτι συ ει πετρος

                                                                                                                   και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν
                                                                                                                   και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτης
 
                                                                                                                   και δωσω σοι τας κλεις της βασιλειας των ουρανων
                                                                                                                   και ο εαν δησης επι της γης εσται δεδεμενον εν τοις ουρανοις
                                                                                                                   και ο εαν λυσης επι της γης εσται λελυμενον εν τοις ουρανοις
 
                                                                                                         τοτε διεστειλατο τοις μαθηταις αυτου ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτος εστιν ιησους ο χριστος 

                                                                                                              απο τοτε ηρξατο ο ιησους δεικνυειν τοις μαθηταις αυτου
 
                                                                                                                   οτι δει αυτον απελθειν εις ιεροσολυμα
 
                                                                                                                        και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων
                                                                                                                        και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
 
                                                                                                         και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων
 
                                                                                                              ιλεως σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο
 
                                                                                                         ο δε στραφεις ειπεν τω πετρω
 
                                                                                                              υπαγε οπισω μου σατανα σκανδαλον μου ει οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
 
                                                                                                         τοτε ο ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου
 
                                                                                                              ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
 
                                                                                                                   ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην
                                                                                                                   ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
 
                                                                                                                        τι γαρ ωφελειται ανθρωπος εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη 
                                                                                                                        η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου
 
                                                                                                                             μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων αυτου
                                                                                                                             και τοτε αποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου
 
                                                                                                                                  αμην λεγω υμιν
 
                                                                                                                                       εισιν τινες ωδε εστωτες οιτινες

                                                                                                                                            ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτου
 
                                                                                                         και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους

                                                                                                              τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον αυτου
 
                                                                                                         και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν 
                                                                                                         και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων
                                                                                                         και ελαμψεν το προσωπον αυτου ως ο ηλιος
                                                                                                         τα δε ιματια αυτου εγενοντο λευκα ως το φως
 
                                                                                                         και ιδου ωφθησαν αυτοις

                                                                                                              μωσης και ηλιας μετ αυτου συλλαλουντες
 
                                                                                                         αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν τω ιησου

                                                                                                              κυριε καλον εστιν ημας ωδε ειναι
                                                                                                              ει θελεις ποιησωμεν ωδε τρεις σκηνας σοι
                                                                                                              μιαν και μωση μιαν και μιαν ηλια
 
                                                                                                                   ετι αυτου λαλουντος
 
                                                                                                                        ιδου νεφελη φωτεινη επεσκιασεν αυτους και ιδου φωνη εκ της νεφελης λεγουσα
 
                                                                                                                             ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα αυτου ακουετε
 
                                                                                                         και ακουσαντες οι μαθηται
 
                                                                                                              επεσον επι προσωπον αυτων και εφοβηθησαν σφοδρα
 
                                                                                                         και προσελθων ο ιησους ηψατο αυτων και ειπεν

                                                                                                              εγερθητε και μη φοβεισθε
 
                                                                                                         επαραντες δε τους οφθαλμους αυτων
 
                                                                                                              ουδενα ειδον ει μη τον ιησουν μονον
 
                                                                                                         και καταβαινοντων αυτων εκ του ορους

                                                                                                              ενετειλατο αυτοις ο ιησους λεγων
 
                                                                                                                   μηδενι ειπητε το οραμα εως ου ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη
 
                                                                                                         και επηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες

                                                                                                              τι ουν οι γραμματεις λεγουσιν οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον
 
                                                                                                         ο δε ιησους αποκριθεις ειπεν αυτοις

                                                                                                              ηλιας μεν ερχεται πρωτον και αποκαταστησει παντα
 
                                                                                                                   λεγω δε υμιν
 
                                                                                                                        οτι ηλιας ηδη ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον
                                                                                                                        αλλα εποιησαν εν αυτω οσα ηθελησαν ουτως
                                                                                                                        και ο υιος του ανθρωπου μελλει πασχειν υπ αυτων
 
                                                                                                         τοτε συνηκαν οι μαθηται

                                                                                                              οτι περι ιωαννου του βαπτιστου ειπεν αυτοις
 
                                                                                                         και ελθοντων αυτων προς τον οχλον
 
                                                                                                              προσηλθεν αυτω ανθρωπος γονυπετων αυτον
 
                                                                                                         και λεγων

                                                                                                              κυριε ελεησον μου τον υιον

                                                                                                                   οτι σεληνιαζεται και κακως πασχει

                                                                                                                        πολλακις γαρ πιπτει εις το πυρ και πολλακις εις το υδωρ
 
                                                                                                                             και προσηνεγκα αυτον τοις μαθηταις σου
                                                                                                                             και ουκ ηδυνηθησαν αυτον θεραπευσαι
 
                                                                                                         αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν

                                                                                                              ω γενεα απιστος και διεστραμμενη

                                                                                                                   εως ποτε εσομαι μεθ υμων εως ποτε ανεξομαι υμων
 
                                                                                                                        φερετε μοι αυτον ωδε 

                                                                                                         και επετιμησεν αυτω ο ιησους
                                                                                                         και εξηλθεν απ αυτου το δαιμονιον
                                                                                                         και εθεραπευθη ο παις απο της ωρας εκεινης
 
                                                                                                         τοτε προσελθοντες οι μαθηται τω ιησου κατ ιδιαν ειπον

                                                                                                              δια τι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
 
                                                                                                         ο δε ιησους ειπεν αυτοις

                                                                                                              δια την απιστιαν υμων

                                                                                                                   αμην γαρ λεγω υμιν

                                                                                                                        εαν εχητε πιστιν ως κοκκον σιναπεως

                                                                                                                             ερειτε τω ορει τουτω
 
                                                                                                                                  μεταβηθι εντευθεν εκει και μεταβησεται

                                                                                                                                       και ουδεν αδυνατησει υμιν
 
                                                                                                                   τουτο δε το γενος ουκ εκπορευεται ει μη εν προσευχη και νηστεια
 
                                                                                                         αναστρεφομενων δε αυτων εν τη γαλιλαια

                                                                                                              ειπεν αυτοις ο ιησους
 
                                                                                                                   μελλει ο υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων 

                                                                                                                        και αποκτενουσιν αυτον
                                                                                                                        και τη τριτη ημερα εγερθησεται
                                                                                                                        και ελυπηθησαν σφοδρα
 
                                                                                                         ελθοντων δε αυτων εις καπερναουμ

                                                                                                              προσηλθον οι τα διδραχμα

                                                                                                                   λαμβανοντες τω πετρω
 
                                                                                                                   και ειπον

                                                                                                                        ο διδασκαλος υμων ου τελει τα διδραχμα 

                                                                                                                   λεγει
 
                                                                                                                        ναι
 
                                                                                                              και οτε εισηλθεν εις την οικιαν

                                                                                                                   προεφθασεν αυτον ο ιησους λεγων

                                                                                                                        τι σοι δοκει σιμων
 
                                                                                                                             οι βασιλεις της γης απο τινων λαμβανουσιν τελη
                                                                                                                              η κηνσον απο των υιων αυτων η απο των αλλοτριων
 
                                                                                                                    λεγει αυτω ο πετρος
 
                                                                                                                         απο των αλλοτριων

                                                                                                                    εφη αυτω ο ιησους

                                                                                                                         αρα γε ελευθεροι εισιν οι υιοι
 
                                                                                                                              ινα δε μη σκανδαλισωμεν αυτους

                                                                                                                                   πορευθεις εις την θαλασσαν

                                                                                                                                        βαλε αγκιστρον και τον αναβαινοντα πρωτον ιχθυν αρον

                                                                                                                              και ανοιξας το στομα αυτου

                                                                                                                                   ευρησεις στατηρα εκεινον

                                                                                                                                        λαβων δος αυτοις αντι εμου και σου 
 
                                     εν εκεινη τη ωρα

                                          προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες

                                               τις αρα μειζων εστιν εν τη βασιλεια των ουρανων
 
                                          και προσκαλεσαμενος ο ιησους παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων
 
                                          και ειπεν
 
                                               αμην λεγω υμιν

                                                    εαν μη στραφητε και γενησθε ως τα παιδια ου μη εισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων 
                                                    οστις ουν ταπεινωσει εαυτον ως το παιδιον τουτο ουτος εστιν ο μειζων εν τη βασιλεια των ουρανων 

                                                         και ος εαν δεξηται παιδιον τοιουτον εν επι τω ονοματι μου εμε δεχεται 
                                                         ος δ αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε
 
                                                              συμφερει αυτω

                                                                   ινα κρεμασθη μυλος ονικος εις τον τραχηλον αυτου
                                                                   και καταποντισθη εν τω πελαγει της θαλασσης 

                                                         ουαι τω κοσμω απο των σκανδαλων
 
                                                              αναγκη γαρ εστιν ελθειν τα σκανδαλα πλην
 
                                                         ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου το σκανδαλον ερχεται
 
                                                              ει δε η χειρ σου η ο πους σου σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτα και βαλε απο σου
 
                                                                   καλον σοι εστιν εισελθειν εις την ζωην χωλον η κυλλον η δυο χειρας η δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιωνιον
 
                                                              και ει ο οφθαλμος σου σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου

                                                                   καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εις την ζωην εισελθειν η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος
 
                                                         ορατε μη καταφρονησητε ενος των μικρων τουτων

                                                              λεγω γαρ υμιν

                                                                   οτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντος βλεπουσιν το προσωπον του πατρος μου του εν ουρανοις
 
                                                                        ηλθεν γαρ ο υιος του ανθρωπου σωσαι το απολωλος 

                                                                             τι υμιν δοκει

                                                                                  εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξ αυτων
                                                                                  ουχι αφεις τα ενενηκοντα εννεα επι τα ορη πορευθεις ζητει το πλανωμενον
 
                                                                                       και εαν γενηται ευρειν αυτο
 
                                                                                            αμην λεγω υμιν

                                                                                                 οτι χαιρει επ αυτω μαλλον η επι τοις ενενηκοντα εννεα τοις μη πεπλανημενοις
 
                                                                                                      ουτως ουκ εστιν θελημα εμπροσθεν του πατρος υμων του εν ουρανοις ινα αποληται εις των μικρων τουτων
 
                                                                                   εαν δε αμαρτηση εις σε ο αδελφος σου

                                                                                        υπαγε και ελεγξον αυτον μεταξυ σου και αυτου μονου
 
                                                                                             εαν σου ακουση εκερδησας τον αδελφον σου 
                                                                                             εαν δε μη ακουση παραλαβε μετα σου ετι ενα η δυο

                                                                                                  ινα επι στοματος δυο μαρτυρων η τριων σταθη παν ρημα

                                                                                             εαν δε παρακουση αυτων
 
                                                                                                  ειπε τη εκκλησια
 
                                                                                             εαν δε και της εκκλησιας παρακουση

                                                                                                  εστω σοι ωσπερ ο εθνικος και ο τελωνης
 
                                                                                                       αμην λεγω υμιν

                                                                                                            οσα εαν δησητε επι της γης εσται δεδεμενα εν τω ουρανω
                                                                                                            και οσα εαν λυσητε επι της γης εσται λελυμενα εν τω ουρανω
 
                                                                                                       παλιν αμην λεγω υμιν

                                                                                                            οτι εαν δυο υμων συμφωνησωσιν επι της γης περι παντος πραγματος
                                                                                                            ου εαν αιτησωνται γενησεται αυτοις παρα του πατρος μου του εν ουρανοις 

                                                                                                                 ου γαρ εισιν δυο η τρεις συνηγμενοι εις το εμον ονομα

                                                                                                                      εκει ειμι εν μεσω αυτων 
                                          τοτε προσελθων αυτω ο πετρος ειπεν

                                               κυριε ποσακις αμαρτησει εις εμε ο αδελφος μου και αφησω αυτω εως επτακις
 
                                          λεγει αυτω ο ιησους

                                               ου λεγω σοι εως επτακις αλλ εως εβδομηκοντακις επτα
 
                                                    δια τουτο ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει ος ηθελησεν συναραι λογον μετα των δουλων αυτου
 
                                                         αρξαμενου δε αυτου συναιρειν προσηνεχθη αυτω εις οφειλετης μυριων ταλαντων
 
                                                         μη εχοντος δε αυτου αποδουναι

                                                              εκελευσεν αυτον ο κυριος αυτου πραθηναι

                                                                   και την γυναικα αυτου
                                                                   και τα τεκνα
                                                                   και παντα οσα ειχεν
                                                                   και αποδοθηναι
 
                                                              πεσων ουν ο δουλος προσεκυνει αυτω λεγων

                                                                   κυριε μακροθυμησον επ εμοι και παντα σοι αποδωσω
 
                                                          σπλαγχνισθεις δε ο κυριος του δουλου εκεινου
 
                                                               απελυσεν αυτον και το δανειον αφηκεν αυτω
 
                                                          εξελθων δε ο δουλος εκεινος

                                                               ευρεν ενα των συνδουλων αυτου ος ωφειλεν αυτω εκατον δηναρια
 
                                                                    και κρατησας αυτον επνιγεν λεγων
 
                                                                         αποδος μοι ει τι οφειλεις
 
                                                                    πεσων ουν ο συνδουλος αυτου εις τους ποδας αυτου παρεκαλει αυτον λεγων

                                                                         μακροθυμησον επ εμοι και αποδωσω σοι
 
                                                                              ο δε ουκ ηθελεν αλλα απελθων εβαλεν αυτον εις φυλακην εως ου αποδω το οφειλομενον
 
                                                                              ιδοντες δε οι συνδουλοι αυτου τα γενομενα
 
                                                                                   ελυπηθησαν σφοδρα

                                                                              και ελθοντες
 
                                                                                   διεσαφησαν τω κυριω εαυτων παντα τα γενομενα
 
                                                                              τοτε προσκαλεσαμενος αυτον
 
                                                                                   ο κυριος αυτου λεγει αυτω

                                                                                        δουλε πονηρε πασαν την οφειλην εκεινην αφηκα σοι επει παρεκαλεσας με
 
                                                                                             ουκ εδει και σε ελεησαι τον συνδουλον σου ως και εγω σε ηλεησα
 
                                                                                   και οργισθεις ο κυριος αυτου παρεδωκεν αυτον τοις βασανισταις εως ου αποδω παν το οφειλομενον αυτω
 
                                                                                        ουτως και ο πατηρ μου ο επουρανιος ποιησει υμιν

                                                                                             εαν μη αφητε εκαστος τω αδελφω αυτου απο των καρδιων υμων τα παραπτωματα αυτων
 
                                          και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους μετηρεν απο της γαλιλαιας

                                          και ηλθεν εις τα ορια της ιουδαιας περαν του ιορδανου 

                                          και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι

                                          και εθεραπευσεν αυτους εκει
 
                                          και προσηλθον αυτω οι φαρισαιοι πειραζοντες αυτον και λεγοντες αυτω
 
                                               ει εξεστιν ανθρωπω απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαν αιτιαν 

                                          ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις

                                               ουκ ανεγνωτε οτι ο ποιησας απ αρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους
 
                                          και ειπεν

                                               ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα και την μητερα

                                                    και προσκολληθησεται τη γυναικι αυτου
                                                    και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν 

                                                         ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω
 
                                          λεγουσιν αυτω

                                               τι ουν μωσης ενετειλατο δουναι βιβλιον αποστασιου και απολυσαι αυτην
 
                                          λεγει αυτοις

                                               οτι μωσης προς την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων

                                                    απ αρχης δε ου γεγονεν ουτως 

                                                         λεγω δε υμιν

                                                              οτι ος αν απολυση την γυναικα αυτου μη επι πορνεια
 
                                                                   και γαμηση αλλην μοιχαται
                                                                   και ο απολελυμενην γαμησας μοιχαται 

                                          λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου

                                               ει ουτως εστιν η αιτια του ανθρωπου μετα της γυναικος ου συμφερει γαμησαι
 
                                          ο δε ειπεν αυτοις

                                               ου παντες χωρουσιν τον λογον τουτον αλλ οις δεδοται 

                                                    εισιν γαρ ευνουχοι οιτινες εκ κοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτως

                                                         και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισθησαν υπο των ανθρωπων
                                                         και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισαν εαυτους δια την βασιλειαν των ουρανων

                                                              ο δυναμενος χωρειν χωρειτω
 
                                          τοτε προσηνεχθη αυτω παιδια

                                                ινα τας χειρας επιθη αυτοις και προσευξηται

                                           οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις
 
                                           ο δε ιησους ειπεν
 
                                                αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προς με
 
                                                     των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανων
 
                                                          και επιθεις αυτοις τας χειρας επορευθη εκειθεν
 
                                                          και ιδου εις προσελθων ειπεν αυτω
 
                                                               διδασκαλε αγαθε τι αγαθον ποιησω ινα εχω ζωην αιωνιον
 
                                                          ο δε ειπεν αυτω

                                                               τι με λεγεις αγαθον

                                                                    ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος
 
                                                                         ει δε θελεις εισελθειν εις την ζωην τηρησον τας εντολας
 
                                                          λεγει αυτω

                                                               ποιας

                                                          ο δε ιησους ειπεν

                                                               το ου φονευσεις ου μοιχευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις 

                                                                    τιμα τον πατερα και την μητερα και αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον
 
                                                          λεγει αυτω ο νεανισκος

                                                               παντα ταυτα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου τι ετι υστερω 

                                                          εφη αυτω ο ιησους

                                                               ει θελεις τελειος ειναι

                                                                    υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα

                                                                         και δος πτωχοις
                                                                         και εξεις θησαυρον εν ουρανω
                                                                         και δευρο ακολουθει μοι 

                                                          ακουσας δε ο νεανισκος τον λογον

                                                               απηλθεν λυπουμενος

                                                                     ην γαρ εχων κτηματα πολλα
 
                                                           ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου

                                                                αμην λεγω υμιν

                                                                     οτι δυσκολως πλουσιος εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων
 
                                                                παλιν δε λεγω υμιν

                                                                     ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια τρυπηματος ραφιδος διελθειν
                                                                     η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν
 
                                                           ακουσαντες δε οι μαθηται αυτου

                                                                εξεπλησσοντο σφοδρα λεγοντες

                                                                     τις αρα δυναται σωθηναι 

                                                           εμβλεψας δε ο ιησους

                                                                ειπεν αυτοις

                                                                     παρα ανθρωποις τουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυνατα
 
                                                           τοτε αποκριθεις ο πετρος

                                                                ειπεν αυτω

                                                                     ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσται ημιν
 
                                                           ο δε ιησους ειπεν αυτοις

                                                                αμην λεγω υμιν

                                                                     οτι υμεις οι ακολουθησαντες μοι

                                                                          εν τη παλιγγενεσια οταν καθιση ο υιος του ανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου καθισεσθε

                                                                               και υμεις επι δωδεκα θρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ 

                                                                               και πας ος αφηκεν οικιας η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η γυναικα η τεκνα η αγρους ενεκεν
 
                                                                                    του ονοματος μου εκατονταπλασιονα ληψεται και ζωην αιωνιον κληρονομησει
 
                                                                                         πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι
 
                                                                                              ομοια γαρ εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω οικοδεσποτη

                                                                                                   οστις εξηλθεν αμα πρωι μισθωσασθαι εργατας εις τον αμπελωνα αυτου
 
                                                                                                        και συμφωνησας μετα των εργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστειλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτου
                                                                                                        και εξελθων περι τριτην ωραν ειδεν αλλους εστωτας εν τη αγορα αργους
                                                                                                        και εκεινοις ειπεν υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα και ο εαν η δικαιον δωσω υμιν
                                                                                                        οι δε απηλθον παλιν εξελθων περι εκτην και ενατην ωραν εποιησεν ωσαυτως
                                                                                                        περι δε την ενδεκατην ωραν εξελθων ευρεν αλλους εστωτας αργους

                                                                                                        και λεγει αυτοις
                                                                                                             τι ωδε εστηκατε ολην την ημεραν
                                                                                                        αργοι λεγουσιν αυτω
                                                                                                             οτι ουδεις ημας εμισθωσατο
                                                                                                        λεγει αυτοις
                                                                                                             υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα και ο εαν η δικαιον ληψεσθε

                                                                                                        οψιας δε γενομενης λεγει ο κυριος του αμπελωνος τω επιτροπω αυτου
 
                                                                                                             καλεσον τους εργατας και αποδος αυτοις τον μισθον αρξαμενος απο των εσχατων εως των πρωτων
 
                                                                                                                  και ελθοντες οι περι την ενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριον

                                                                                                        ελθοντες δε οι πρωτοι ενομισαν οτι πλειονα ληψονται

                                                                                                             και ελαβον και αυτοι ανα δηναριον

                                                                                                        λαβοντες δε εγογγυζον κατα του οικοδεσποτου λεγοντες

                                                                                                             οτι ουτοι οι εσχατοι μιαν ωραν εποιησαν
                                                                                                             και ισους ημιν αυτους εποιησας τοις βαστασασιν το βαρος της ημερας και τον καυσωνα 

                                                                                                        ο δε αποκριθεις ειπεν

                                                                                                             ενι αυτων εταιρε ουκ αδικω σε

                                                                                                                  ουχι δηναριου συνεφωνησας μοι αρον το σον και υπαγε

                                                                                                             θελω δε τουτω τω εσχατω δουναι ως και σοι 

                                                                                                                   η ουκ εξεστιν μοι ποιησαι

                                                                                                                        ο θελω εν τοις εμοις ει
                                                                                                                        ο οφθαλμος σου πονηρος εστιν

                                                                                                                             οτι εγω αγαθος ειμι ουτως εσονται

                                                                                                                                  οι εσχατοι πρωτοι και οι πρωτοι εσχατοι

                                                                                                                                       πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι

                                                            και αναβαινων ο ιησους εις ιεροσολυμα

                                                                 παρελαβεν τους δωδεκα μαθητας κατ ιδιαν εν τη οδω

                                                            και ειπεν αυτοις

                                                                 ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα

                                                                      και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν

                                                                      και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν

                                                                           εις το εμπαιξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαι και τη τριτη ημερα αναστησεται

                                                            τοτε προσηλθεν αυτω η μητηρ των υιων ζεβεδαιου μετα των υιων αυτης προσκυνουσα και αιτουσα τι παρ αυτου

                                                            ο δε ειπεν αυτη

                                                                 τι θελεις

                                                            λεγει αυτω

                                                                 ειπε ινα καθισωσιν ουτοι οι δυο υιοι μου εις εκ δεξιων σου και εις εξ ευωνυμων σου εν τη βασιλεια σου

                                                            αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν

                                                                 ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω μελλω πινειν η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι

                                                            λεγουσιν αυτω

                                                                 δυναμεθα

                                                            και λεγει αυτοις

                                                                 το μεν ποτηριον μου πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε
                                                                 το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων μου ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μου

                                                                      και ακουσαντες οι δεκα ηγανακτησαν περι των δυο αδελφων

                                                                      ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν

                                                                           οιδατε οτι οι αρχοντες των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αυτων ουχ ουτως δε εσται εν υμιν
                                                                           αλλ ος εαν θελη εν υμιν μεγας γενεσθαι εσται υμων διακονος και ος εαν θελη εν υμιν ειναι πρωτος εστω υμων δουλος
                                                                           ωσπερ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων
 
                                                           και εκπορευομενων αυτων απο ιεριχω ηκολουθησεν αυτω οχλος πολυς

                                                           και ιδου δυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον

                                                                ακουσαντες οτι ιησους παραγει εκραξαν

                                                                     λεγοντες

                                                                          ελεησον ημας κυριε υιος δαυιδ

                                                                ο δε οχλος επετιμησεν αυτοις ινα σιωπησωσιν

                                                                οι δε μειζον εκραζον

                                                                     λεγοντες

                                                                          ελεησον ημας κυριε υιος δαυιδ

                                                                και στας ο ιησους εφωνησεν αυτους

                                                                και ειπεν

                                                                     τι θελετε ποιησω υμιν

                                                                λεγουσιν αυτω

                                                                     κυριε ινα ανοιχθωσιν ημων οι οφθαλμοι

                                                                σπλαγχνισθεις δε ο ιησους

                                                                     ηψατο των οφθαλμων αυτων και ευθεως ανεβλεψαν αυτων οι οφθαλμοι και ηκολουθησαν αυτω

                                                      και οτε ηγγισαν εις ιεροσολυμα και ηλθον εις βηθσφαγη προς το ορος των ελαιων

                                                      τοτε ο ιησους απεστειλεν δυο μαθητας

                                                           λεγων αυτοις

                                                                πορευθητε εις την κωμην την απεναντι υμων

                                                                     και ευθεως ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτης λυσαντες αγαγετε μοι

                                                                     και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειαν εχει

                                                                          ευθεως δε αποστελλει αυτους

                                                      τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος

                                                           ειπατε τη θυγατρι σιων

                                                                ιδου ο βασιλευς σου ερχεται σοι πραυς και επιβεβηκως επι ονον και πωλον υιον υποζυγιου

                                                      πορευθεντες δε οι μαθηται και ποιησαντες καθως προσεταξεν αυτοις ο ιησους

                                                           ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκαν επανω αυτων τα ιματια αυτων και επεκαθισεν επανω αυτων

                                                                ο δε πλειστος οχλος εστρωσαν εαυτων τα ιματια εν τη οδω

                                                                αλλοι δε εκοπτον κλαδους απο των δενδρων και εστρωννυον εν τη οδω

                                                                οι δε οχλοι οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες

                                                                     ωσαννα τω υιω δαυιδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ωσαννα εν τοις υψιστοις

                                                                και εισελθοντος αυτου εις ιεροσολυμα

                                                                     εσεισθη πασα η πολις λεγουσα

                                                                          τις εστιν ουτος
 
                                                                     οι δε οχλοι ελεγον

                                                                          ουτος εστιν ιησους ο προφητης ο απο ναζαρετ της γαλιλαιας 

                                                               και εισηλθεν ο ιησους εις το ιερον του θεου
                                                               και εξεβαλεν παντας τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω
                                                               και τας τραπεζας των κολλυβιστων κατεστρεψεν και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας

                                                               και λεγει αυτοις

                                                                    γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων

                                                               και προσηλθον αυτω χωλοι και τυφλοι εν τω ιερω
                                                               και εθεραπευσεν αυτους

                                                               ιδοντες δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις

                                                                    τα θαυμασια α εποιησεν

                                                                         και τους παιδας κραζοντας εν τω ιερω
                                                                         και λεγοντας ωσαννα τω υιω δαυιδ

                                                                              ηγανακτησαν και ειπον αυτω

                                                                                   ακουεις τι ουτοι λεγουσιν

                                                                              ο δε ιησους λεγει αυτοις

                                                                                   ναι ουδεποτε ανεγνωτε

                                                                                        οτι εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον

                                                               και καταλιπων αυτους

                                                                    εξηλθεν εξω της πολεως εις βηθανιαν και ηυλισθη εκει

                                                               πρωιας δε επαναγων εις την πολιν επεινασεν

                                                                    και ιδων συκην μιαν επι της οδου

                                                                         ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον

                                                                    και λεγει αυτη

                                                                         μηκετι εκ σου καρπος γενηται εις τον αιωνα

                                                                              και εξηρανθη παραχρημα η συκη

                                                                              και ιδοντες οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντες

                                                                                   πως παραχρημα εξηρανθη η συκη

                                                                              αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις

                                                                                   αμην λεγω υμιν

                                                                                        εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε

                                                                                             ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε

                                                                                                  αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν

                                                                                                       γενησεται και παντα οσα εαν αιτησητε εν τη προσευχη

                                                                                                            πιστευοντες ληψεσθε

                                                                    και ελθοντι αυτω εις το ιερον

                                                                         προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου

                                                                              λεγοντες

                                                                                   εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην

                                                                         αποκριθεις δε ο ιησους

                                                                              ειπεν αυτοις

                                                                                   ερωτησω υμας καγω λογον ενα

                                                                                        ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω

                                                                                             το βαπτισμα ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων
 
                                                                         οι δε διελογιζοντο παρ εαυτοις

                                                                              λεγοντες

                                                                                   εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω

                                                                                   εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον

                                                                                        παντες γαρ εχουσιν τον ιωαννην ως προφητην

                                                                         και αποκριθεντες τω ιησου
 
                                                                              ειπον

                                                                                   ουκ οιδαμεν

                                                                              εφη αυτοις

                                                                                   και αυτος ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω

                                                                                        τι δε υμιν δοκει

                                                                                             ανθρωπος ειχεν τεκνα δυο

                                                                                                  και προσελθων τω πρωτω ειπεν

                                                                                                       τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι μου

                                                                                                            ο δε αποκριθεις ειπεν

                                                                                                                 ου θελω

                                                                                                                      υστερον δε μεταμεληθεις απηλθεν

                                                                                                  και προσελθων τω δευτερω ειπεν ωσαυτως

                                                                                                       ο δε αποκριθεις ειπεν

                                                                                                            εγω κυριε

                                                                                                                 και ουκ απηλθεν

                                                                                                  τις εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατρος

                                                                                   λεγουσιν αυτω

                                                                                        ο πρωτος

                                                                                   λεγει αυτοις ο ιησους

                                                                                        αμην λεγω υμιν

                                                                                             οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του θεου

                                                                                                  ηλθεν γαρ προς υμας ιωαννης εν οδω δικαιοσυνης και ουκ επιστευσατε αυτω

                                                                                                       οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω

                                                                                                       υμεις δε ιδοντες ου μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω

                                                                                   αλλην παραβολην ακουσατε

                                                                                        ανθρωπος τις ην οικοδεσποτης

                                                                                             οστις εφυτευσεν αμπελωνα

                                                                                                  και φραγμον αυτω περιεθηκεν
                                                                                                  και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδομησεν πυργον
                                                                                                  και εξεδοτο αυτον γεωργοις και απεδημησεν
 
                                                                                                       οτε δε ηγγισεν ο καιρος των καρπων

                                                                                                            απεστειλεν τους δουλους αυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπους αυτου

                                                                                                                 και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλους αυτου

                                                                                                                      ον μεν εδειραν ον δε απεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν

                                                                                                            παλιν απεστειλεν αλλους δουλους πλειονας των πρωτων

                                                                                                                 και εποιησαν αυτοις ωσαυτως

                                                                                                            υστερον δε απεστειλεν προς αυτους τον υιον αυτου

                                                                                                                 λεγων

                                                                                                                      εντραπησονται τον υιον μου

                                                                                                            οι δε γεωργοι

                                                                                                                 ιδοντες τον υιον

                                                                                                                      ειπον εν εαυτοις

                                                                                                                           ουτος εστιν ο κληρονομος

                                                                                                                                δευτε αποκτεινωμεν αυτον και κατασχωμεν την κληρονομιαν αυτου
 
                                                                                                                 και λαβοντες αυτον
 
                                                                                                                      εξεβαλον εξω του αμπελωνος και απεκτειναν

                                                                                                                           οταν ουν ελθη ο κυριος του αμπελωνος

                                                                                                                                τι ποιησει τοις γεωργοις

                                                                                   εκεινοις λεγουσιν αυτω

                                                                                        κακους κακως απολεσει αυτους και τον αμπελωνα εκδωσεται αλλοις γεωργοις

                                                                                             οιτινες αποδωσουσιν αυτω τους καρπους εν τοις καιροις αυτων

                                                                                   λεγει αυτοις ο ιησους

                                                                                        ουδεποτε ανεγνωτε εν ταις γραφαις

                                                                                             λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες
                                                                                             ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας παρα κυριου εγενετο αυτη
                                                                                             και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων δια τουτο

                                                                                                  λεγω υμιν

                                                                                                       οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια του θεου

                                                                                                            και δοθησεται εθνει ποιουντι τους καρπους αυτης
                                                                                                            και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται
                                                                                                            εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον

                                                                         και ακουσαντες οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι τας παραβολας αυτου

                                                                              εγνωσαν οτι περι αυτων λεγει

                                                                         και ζητουντες αυτον κρατησαι

                                                                              εφοβηθησαν τους οχλους επειδη ως προφητην αυτον ειχον

                                                                         και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν αυτοις εν παραβολαις

                                                                              λεγων ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει

                                                                                   οστις εποιησεν γαμους τω υιω αυτου

                                                                                        και απεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους εις τους γαμους

                                                                                        και ουκ ηθελον ελθειν

                                                                                        παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων

                                                                                             ειπατε τοις κεκλημενοις

                                                                                                  ιδου το αριστον μου ητοιμασα

                                                                                                       οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα

                                                                                                            δευτε εις τους γαμους

                                                                                             οι δε αμελησαντες

                                                                                                  απηλθον ο μεν εις τον ιδιον αγρον ο δε εις την εμποριαν αυτου
 
                                                                                                       οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου
 
                                                                                                            υβρισαν και απεκτειναν
 
                                                                                             και ακουσας ο βασιλευς εκεινος

                                                                                                  ωργισθη

                                                                                             και πεμψας τα στρατευματα αυτου
 
                                                                                                  απωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν
 
                                                                                        τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου

                                                                                             ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι

                                                                                                  πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων

                                                                                                       και οσους αν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους

                                                                                             και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι

                                                                                                  εις τας οδους συνηγαγον παντας

                                                                                                       οσους ευρον πονηρους τε και αγαθους

                                                                                             και επλησθη ο γαμος ανακειμενων

                                                                                                  εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενους

                                                                                                       ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου

                                                                                                            και λεγει αυτω

                                                                                                                 εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου

                                                                                                            ο δε εφιμωθη

                                                                                                            τοτε ειπεν ο βασιλευς τοις διακονοις

                                                                                                                 δησαντες αυτου ποδας και χειρας

                                                                                                                      αρατε αυτον και εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερον

                                                                                                                           εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
 
                                                                                                                                πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι

                                                                         τοτε πορευθεντες οι φαρισαιοι

                                                                              συμβουλιον ελαβον

                                                                                   οπως αυτον παγιδευσωσιν εν λογω

                                                                                        και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων

                                                                                             λεγοντες

                                                                                                  διδασκαλε οιδαμεν

                                                                                                       οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος

                                                                                                            ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων

                                                                                                                 ειπε ουν ημιν τι σοι δοκει

                                                                                                                      εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου
 
                                                                                        γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων

                                                                                             ειπεν

                                                                                                  τι με πειραζετε υποκριται

                                                                                                       επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου

                                                                                        οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον

                                                                                             και λεγει αυτοις

                                                                                                  τινος η εικων αυτη και η επιγραφη

                                                                                             λεγουσιν αυτω

                                                                                                  καισαρος

                                                                                             τοτε λεγει αυτοις

                                                                                                  αποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω

                                                                                        και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθον εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι οι λεγοντες μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον λεγοντες διδασκαλε μωσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γαμησας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου ομοιως και ο δευτερος και ο τριτος εως των επτα υστερον δε παντων απεθανεν και η γυνη εν τη ουν αναστασει τινος των επτα εσται γυνη παντες γαρ εσχον αυτην αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε εκγαμιζονται αλλ ως αγγελοι του θεου εν ουρανω εισιν περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος εγω ειμι ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ουκ εστιν ο θεος θεος νεκρων αλλα ζωντων και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεν τους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο και επηρωτησεν εις εξ αυτων νομικος πειραζων αυτον και λεγων διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τω νομω ο δε ιησους εφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη καρδια σου και εν ολη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου αυτη εστιν πρωτη και μεγαλη εντολη δευτερα δε ομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον εν ταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομος και οι προφηται κρεμανται συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτους ο ιησους λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν λεγουσιν αυτω του δαυιδ λεγει αυτοις πως ουν δαυιδ εν πνευματι κυριον αυτον καλει λεγων ειπεν ο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου ει ουν δαυιδ καλει αυτον κυριον πως υιος αυτου εστιν και ουδεις εδυνατο αυτω αποκριθηναι λογον ουδε ετολμησεν τις απ εκεινης της ημερας επερωτησαι αυτον ουκετι 
 
Matthew 23:1 - τοτε ο ιησους ελαλησεν τοις οχλοις και τοις μαθηταις αυτου λεγων επι της μωσεως καθεδρας εκαθισαν οι γραμματεις και οι φαρισαιοι παντα ουν οσα εαν ειπωσιν υμιν τηρειν τηρειτε και ποιειτε κατα δε τα εργα αυτων μη ποιειτε λεγουσιν γαρ και ου ποιουσιν δεσμευουσιν γαρ φορτια βαρεα και δυσβαστακτα και επιτιθεασιν επι τους ωμους των ανθρωπων τω δε δακτυλω αυτων ου θελουσιν κινησαι αυτα παντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν προς το θεαθηναι τοις ανθρωποις πλατυνουσιν δε τα φυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσιν τα κρασπεδα των ιματιων αυτων φιλουσιν τε την πρωτοκλισιαν εν τοις δειπνοις και τας πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και τους ασπασμους εν ταις αγοραις και καλεισθαι υπο των ανθρωπων ραββι ραββι υμεις δε μη κληθητε ραββι εις γαρ εστιν υμων ο καθηγητης ο χριστος παντες δε υμεις αδελφοι εστε και πατερα μη καλεσητε υμων επι της γης εις γαρ εστιν ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις μηδε κληθητε καθηγηται εις γαρ υμων εστιν ο καθηγητης ο χριστος ο δε μειζων υμων εσται υμων διακονος οστις δε υψωσει εαυτον ταπεινωθησεται και οστις ταπεινωσει εαυτον υψωθησεται ουαι δε υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι κατεσθιετε τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχομενοι δια τουτο ληψεσθε περισσοτερον κριμα ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι κλειετε την βασιλειαν των ουρανων εμπροσθεν των ανθρωπων υμεις γαρ ουκ εισερχεσθε ουδε τους εισερχομενους αφιετε εισελθειν ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι περιαγετε την θαλασσαν και την ξηραν ποιησαι ενα προσηλυτον και οταν γενηται ποιειτε αυτον υιον γεεννης διπλοτερον υμων ουαι υμιν οδηγοι τυφλοι οι λεγοντες ος αν ομοση εν τω ναω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω χρυσω του ναου οφειλει μωροι και τυφλοι τις γαρ μειζων εστιν ο χρυσος η ο ναος ο αγιαζων τον χρυσον και ος εαν ομοση εν τω θυσιαστηριω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω δωρω τω επανω αυτου οφειλει μωροι και τυφλοι τι γαρ μειζον το δωρον η το θυσιαστηριον το αγιαζον το δωρον ο ουν ομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυει εν αυτω και εν πασιν τοις επανω αυτου και ο ομοσας εν τω ναω ομνυει εν αυτω και εν τω κατοικησαντι αυτον και ο ομοσας εν τω ουρανω ομνυει εν τω θρονω του θεου και εν τω καθημενω επανω αυτου ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το ανηθον και το κυμινον και αφηκατε τα βαρυτερα του νομου την κρισιν και τον ελεον και την πιστιν ταυτα εδει ποιησαι κακεινα μη αφιεναι οδηγοι τυφλοι οι διυλιζοντες τον κωνωπα την δε καμηλον καταπινοντες ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι καθαριζετε το εξωθεν του ποτηριου και της παροψιδος εσωθεν δε γεμουσιν εξ αρπαγης και αδικιας φαρισαιε τυφλε καθαρισον πρωτον το εντος του ποτηριου και της παροψιδος ινα γενηται και το εκτος αυτων καθαρον ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι παρομοιαζετε ταφοις κεκονιαμενοις οιτινες εξωθεν μεν φαινονται ωραιοι εσωθεν δε γεμουσιν οστεων νεκρων και πασης ακαθαρσιας ουτως και υμεις εξωθεν μεν φαινεσθε τοις ανθρωποις δικαιοι εσωθεν δε μεστοι εστε υποκρισεως και ανομιας ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι οικοδομειτε τους ταφους των προφητων και κοσμειτε τα μνημεια των δικαιων και λεγετε ει ημεν εν ταις ημεραις των πατερων ημων ουκ αν ημεν κοινωνοι αυτων εν τω αιματι των προφητων ωστε μαρτυρειτε εαυτοις οτι υιοι εστε των φονευσαντων τους προφητας και υμεις πληρωσατε το μετρον των πατερων υμων οφεις γεννηματα εχιδνων πως φυγητε απο της κρισεως της γεεννης δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προς υμας προφητας και σοφους και γραμματεις και εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτων μαστιγωσετε εν ταις συναγωγαις υμων και διωξετε απο πολεως εις πολιν οπως ελθη εφ υμας παν αιμα δικαιον εκχυνομενον επι της γης απο του αιματος αβελ του δικαιου εως του αιματος ζαχαριου υιου βαραχιου ον εφονευσατε μεταξυ του ναου και του θυσιαστηριου αμην λεγω υμιν οτι ηξει παντα ταυτα επι την γενεαν ταυτην ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτενουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναγαγειν τα τεκνα σου ον τροπον επισυναγει ορνις τα νοσσια εαυτης υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων ερημος λεγω γαρ υμιν ου μη με ιδητε απ αρτι εως αν ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου 
 
Matthew 24:1 - και εξελθων ο ιησους επορευετο απο του ιερου και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερου ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου βλεπετε παντα ταυτα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται κατ ιδιαν λεγοντες ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιας και της συντελειας του αιωνος και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι ο χριστος και πολλους πλανησουσιν μελλησετε δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαρ παντα γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται λιμοι και λοιμοι και σεισμοι κατα τοπους παντα δε ταυτα αρχη ωδινων τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλους παραδωσουσιν και μισησουσιν αλληλους και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πλανησουσιν πολλους και δια το πληθυνθηναι την ανομιαν ψυγησεται η αγαπη των πολλων ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον της βασιλειας εν ολη τη οικουμενη εις μαρτυριον πασιν τοις εθνεσιν και τοτε ηξει το τελος οταν ουν ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν δια δανιηλ του προφητου εστως εν τοπω αγιω ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν επι τα ορη ο επι του δωματος μη καταβαινετω αραι τα εκ της οικιας αυτου και ο εν τω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι τα ιματια αυτου ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε σαββατω εσται γαρ τοτε θλιψις μεγαλη οια ου γεγονεν απ αρχης κοσμου εως του νυν ουδ ου μη γενηται και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ αν εσωθη πασα σαρξ δια δε τους εκλεκτους κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ωδε μη πιστευσητε εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια μεγαλα και τερατα ωστε πλανησαι ει δυνατον και τους εκλεκτους ιδου προειρηκα υμιν εαν ουν ειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητε ιδου εν τοις ταμειοις μη πιστευσητε ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται εως δυσμων ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου οπου γαρ εαν η το πτωμα εκει συναχθησονται οι αετοι ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται και τοτε φανησεται το σημειον του υιου του ανθρωπου εν τω ουρανω και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι της γης και οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης και αποστελει τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος φωνης μεγαλης και επισυναξουσιν τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρων ουρανων εως ακρων αυτων απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυη γινωσκετε οτι εγγυς το θερος ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα παντα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις αμην λεγω υμιν ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα ταυτα γενηται ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν περι δε της ημερας εκεινης και ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανων ει μη ο πατηρ μου μονος ωσπερ δε αι ημεραι του νωε ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου ωσπερ γαρ ησαν εν ταις ημεραις ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πινοντες γαμουντες και εκγαμιζοντες αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου τοτε δυο εσονται εν τω αγρω ο εις παραλαμβανεται και ο εις αφιεται δυο αληθουσαι εν τω μυλωνι μια παραλαμβανεται και μια αφιεται γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποια ωρα ο κυριος υμων ερχεται εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυγηναι την οικιαν αυτου δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπου ερχεται τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριος αυτου επι της θεραπειας αυτου του διδοναι αυτοις την τροφην εν καιρω μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ελθειν και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους εσθιειν δε και πινειν μετα των μεθυοντων ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων 
 
Matthew 25:1 - τοτε ομοιωθησεται η βασιλεια των ουρανων δεκα παρθενοις αιτινες λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων εξηλθον εις απαντησιν του νυμφιου πεντε δε ησαν εξ αυτων φρονιμοι και αι πεντε μωραι αιτινες μωραι λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων ουκ ελαβον μεθ εαυτων ελαιον αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοις αγγειοις αυτων μετα των λαμπαδων αυτων χρονιζοντος δε του νυμφιου ενυσταξαν πασαι και εκαθευδον μεσης δε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιος ερχεται εξερχεσθε εις απαντησιν αυτου τοτε ηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναι και εκοσμησαν τας λαμπαδας αυτων αι δε μωραι ταις φρονιμοις ειπον δοτε ημιν εκ του ελαιου υμων οτι αι λαμπαδες ημων σβεννυνται απεκριθησαν δε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ουκ αρκεση ημιν και υμιν πορευεσθε δε μαλλον προς τους πωλουντας και αγορασατε εαυταις απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριε κυριε ανοιξον ημιν ο δε αποκριθεις ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμας γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδε την ωραν εν η ο υιος του ανθρωπου ερχεται ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημων εκαλεσεν τους ιδιους δουλους και παρεδωκεν αυτοις τα υπαρχοντα αυτου και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεως πορευθεις δε ο τα πεντε ταλαντα λαβων ειργασατο εν αυτοις και εποιησεν αλλα πεντε ταλαντα ωσαυτως και ο τα δυο εκερδησεν και αυτος αλλα δυο ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν εν τη γη και απεκρυψεν το αργυριον του κυριου αυτου μετα δε χρονον πολυν ερχεται ο κυριος των δουλων εκεινων και συναιρει μετ αυτων λογον και προσελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντε ταλαντα εκερδησα επ αυτοις εφη δε αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου προσελθων δε και ο τα δυο ταλαντα λαβων ειπεν κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα επ αυτοις εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπεν κυριε εγνων σε οτι σκληρος ει ανθρωπος θεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγων οθεν ου διεσκορπισας και φοβηθεις απελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τη γη ιδε εχεις το σον αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα εδει ουν σε βαλειν το αργυριον μου τοις τραπεζιταις και ελθων εγω εκομισαμην αν το εμον συν τοκω αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχοντι τα δεκα ταλαντα τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται απο δε του μη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου και τον αχρειον δουλον εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων οταν δε ελθη ο υιος του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντες οι αγιοι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθισει επι θρονου δοξης αυτου και συναχθησεται εμπροσθεν αυτου παντα τα εθνη και αφοριει αυτους απ αλληλων ωσπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατα απο των εριφων και στησει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφια εξ ευωνυμων τοτε ερει ο βασιλευς τοις εκ δεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοι του πατρος μου κληρονομησατε την ητοιμασμενην υμιν βασιλειαν απο καταβολης κοσμου επεινασα γαρ και εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και εποτισατε με ξενος ημην και συνηγαγετε με γυμνος και περιεβαλετε με ησθενησα και επεσκεψασθε με εν φυλακη ημην και ηλθετε προς με τοτε αποκριθησονται αυτω οι δικαιοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν η διψωντα και εποτισαμεν ποτε δε σε ειδομεν ξενον και συνηγαγομεν η γυμνον και περιεβαλομεν ποτε δε σε ειδομεν ασθενη η εν φυλακη και ηλθομεν προς σε και αποκριθεις ο βασιλευς ερει αυτοις αμην λεγω υμιν εφ οσον εποιησατε ενι τουτων των αδελφων μου των ελαχιστων εμοι εποιησατε τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμων πορευεσθε απ εμου οι κατηραμενοι εις το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοις αγγελοις αυτου επεινασα γαρ και ουκ εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και ουκ εποτισατε με ξενος ημην και ου συνηγαγετε με γυμνος και ου περιεβαλετε με ασθενης και εν φυλακη και ουκ επεσκεψασθε με τοτε αποκριθησονται και αυτοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα η διψωντα η ξενον η γυμνον η ασθενη η εν φυλακη και ου διηκονησαμεν σοι τοτε αποκριθησεται αυτοις λεγων αμην λεγω υμιν εφ οσον ουκ εποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων ουδε εμοι εποιησατε και απελευσονται ουτοι εις κολασιν αιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωην αιωνιον 
 
Matthew 26:1 - και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους παντας τους λογους τουτους ειπεν τοις μαθηταις αυτου οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν δολω κρατησωσιν και αποκτεινωσιν ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου προσηλθεν αυτω γυνη αλαβαστρον μυρου εχουσα βαρυτιμου και κατεχεεν επι την κεφαλην αυτου ανακειμενου ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοις γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ειργασατο εις εμε παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης τοτε πορευθεις εις των δωδεκα ο λεγομενος ιουδας ισκαριωτης προς τους αρχιερεις ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες αυτω που θελεις ετοιμασομεν σοι φαγειν το πασχα ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεν αυτοις ο ιησους και ητοιμασαν το πασχα οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εκαστος αυτων μητι εγω ειμι κυριε ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου εν τω τρυβλιω την χειρα ουτος με παραδωσει ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπας εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησους τον αρτον και ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου και λαβων το ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες τουτο γαρ εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον εις αφεσιν αμαρτιων λεγω δε υμιν οτι ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατρος μου και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα της ποιμνης μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω δε ουδεποτε σκανδαλισθησομαι εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με λεγει αυτω ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησωμαι ομοιως δε και παντες οι μαθηται ειπον τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις καθισατε αυτου εως ου απελθων προσευξωμαι εκει και παραλαβων τον πετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν τοτε λεγει αυτοις ο ιησους περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου και προσελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτο το ποτηριον παρελθειν απ εμου εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου και ελθων ευρισκει αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι και αφεις αυτους απελθων παλιν προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπων τοτε ερχεται προς τους μαθητας αυτου και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδους με και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτον ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ω παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον και ιδου εις των μετα ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιον τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον σου την μαχαιραν εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα αποθανουνται η δοκεις οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι πλειους η δωδεκα λεγεωνας αγγελων πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν προς υμας εκαθεζομην διδασκων εν τω ιερω και ουκ εκρατησατε με τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγαγον προς καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν ο δε πετρος ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως θανατωσωσιν αυτον και ουχ ευρον και πολλων ψευδομαρτυρων προσελθοντων ουχ ευρον υστερον δε προσελθοντες δυο ψευδομαρτυρες ειπον ουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι αυτον και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν ο δε ιησους εσιωπα και αποκριθεις ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων οτι εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν αυτου τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστιν τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε ερραπισαν λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τις εστιν ο παισας σε ο δε πετρος εξω εκαθητο εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου ο δε ηρνησατο εμπροσθεν αυτων παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεις εξελθοντα δε αυτον εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει αυτοις εκει και ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου και παλιν ηρνησατο μεθ ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν και εμνησθη ο πετρος του ρηματος του ιησου ειρηκοτος αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως 
 
Matthew 27:1 - πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτον και δησαντες αυτον απηγαγον και παρεδωκαν αυτον ποντιω πιλατω τω ηγεμονι τοτε ιδων ιουδας ο παραδιδους αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθεις απεστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις λεγων ημαρτον παραδους αιμα αθωον οι δε ειπον τι προς ημας συ οψει και ριψας τα αργυρια εν τω ναω ανεχωρησεν και απελθων απηγξατο οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπον ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαναν επει τιμη αιματος εστιν συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις διο εκληθη ο αγρος εκεινος αγρος αιματος εως της σημερον τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντος και ελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημενου ον ετιμησαντο απο υιων ισραηλ και εδωκαν αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριος ο δε ιησους εστη εμπροσθεν του ηγεμονος και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ιησους εφη αυτω συ λεγεις και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερεων και των πρεσβυτερων ουδεν απεκρινατο τοτε λεγει αυτω ο πιλατος ουκ ακουεις ποσα σου καταμαρτυρουσιν και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδε εν ρημα ωστε θαυμαζειν τον ηγεμονα λιαν κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω δεσμιον ον ηθελον ειχον δε τοτε δεσμιον επισημον λεγομενον βαραββαν συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πιλατος τινα θελετε απολυσω υμιν βαραββαν η ιησουν τον λεγομενον χριστον ηδει γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστειλεν προς αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι επεισαν τους οχλους ινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δε ιησουν απολεσωσιν αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυο απολυσω υμιν οι δε ειπον βαραββαν λεγει αυτοις ο πιλατος τι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενον χριστον λεγουσιν αυτω παντες σταυρωθητω ο δε ηγεμων εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσως εκραζον λεγοντες σταυρωθητω ιδων δε ο πιλατος οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβος γινεται λαβων υδωρ απενιψατο τας χειρας απεναντι του οχλου λεγων αθωος ειμι απο του αιματος του δικαιου τουτου υμεις οψεσθε και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκεν ινα σταυρωθη τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουν εις το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν και εκδυσαντες αυτον περιεθηκαν αυτω χλαμυδα κοκκινην και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν επι την κεφαλην αυτου και καλαμον επι την δεξιαν αυτου και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτου ενεπαιζον αυτω λεγοντες χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτον εις την κεφαλην αυτου και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου και ελθοντες εις τοπον λεγομενον γολγοθα ο εστιν λεγομενος κρανιου τοπος εδωκαν αυτω πιειν οξος μετα χολης μεμιγμενον και γευσαμενος ουκ ηθελεν πιειν σταυρωσαντες δε αυτον διεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει και επεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου την αιτιαν αυτου γεγραμμενην ουτος εστιν ιησους ο βασιλευς των ιουδαιων τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο λησται εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραις οικοδομων σωσον σεαυτον ει υιος ει του θεου καταβηθι απο του σταυρου ομοιως δε και οι αρχιερεις εμπαιζοντες μετα των γραμματεων και πρεσβυτερων και φαρισαιων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι ει βασιλευς ισραηλ εστιν καταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευσομεν επ αυτω πεποιθεν επι τον θεον ρυσασθω νυν αυτον ει θελει αυτον ειπεν γαρ οτι θεου ειμι υιος το δ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθεντες αυτω ωνειδιζον αυτον απο δε εκτης ωρας σκοτος εγενετο επι πασαν την γην εως ωρας ενατης περι δε την ενατην ωραν ανεβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων ηλι ηλι λιμα σαβαχθανι τουτ εστιν θεε μου θεε μου ινα τι με εγκατελιπες τινες δε των εκει εστωτων ακουσαντες ελεγον οτι ηλιαν φωνει ουτος και ευθεως δραμων εις εξ αυτων και λαβων σπογγον πλησας τε οξους και περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον οι δε λοιποι ελεγον αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλιας σωσων αυτον ο δε ιησους παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεν το πνευμα και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απο ανωθεν εως κατω και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν και τα μνημεια ανεωχθησαν και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθη και εξελθοντες εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρουντες τον ιησουν ιδοντες τον σεισμον και τα γενομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως θεου υιος ην ουτος ησαν δε εκει γυναικες πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινες ηκολουθησαν τω ιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτω εν αις ην μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και ιωση μητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευσεν τω ιησου ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε ο πιλατος εκελευσεν αποδοθηναι το σωμα και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σινδονι καθαρα και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω ο ελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν τη θυρα του μνημειου απηλθεν ην δε εκει μαρια η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημεναι απεναντι του ταφου τη δε επαυριον ητις εστιν μετα την παρασκευην συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι προς πιλατον λεγοντες κυριε εμνησθημεν οτι εκεινος ο πλανος ειπεν ετι ζων μετα τρεις ημερας εγειρομαι κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εως της τριτης ημερας μηποτε ελθοντες οι μαθηται αυτου νυκτος κλεψωσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω ηγερθη απο των νεκρων και εσται η εσχατη πλανη χειρων της πρωτης εφη δε αυτοις ο πιλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθε ως οιδατε οι δε πορευθεντες ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετα της κουστωδια

Matthew 28:1 - οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εις μιαν σαββατων ηλθεν μαρια η μαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφον και ιδου σεισμος εγενετο μεγας αγγελος γαρ κυριου καταβας εξ ουρανου προσελθων απεκυλισεν τον λιθον απο της θυρας και εκαθητο επανω αυτου ην δε η ιδεα αυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ωσει χιων απο δε του φοβου αυτου εσεισθησαν οι τηρουντες και εγενοντο ωσει νεκροι αποκριθεις δε ο αγγελος ειπεν ταις γυναιξιν μη φοβεισθε υμεις οιδα γαρ οτι ιησουν τον εσταυρωμενον ζητειτε ουκ εστιν ωδε ηγερθη γαρ καθως ειπεν δευτε ιδετε τον τοπον οπου εκειτο ο κυριος και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε ιδου ειπον υμιν και εξελθουσαι ταχυ απο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης εδραμον απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου ως δε επορευοντο απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου και ιδου ιησους απηντησεν αυταις λεγων χαιρετε αι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτου τους ποδας και προσεκυνησαν αυτω τοτε λεγει αυταις ο ιησους μη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοις μου ινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν και εκει με οψονται πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της κουστωδιας ελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα και συναχθεντες μετα των πρεσβυτερων συμβουλιον τε λαβοντες αργυρια ικανα εδωκαν τοις στρατιωταις λεγοντες ειπατε οτι οι μαθηται αυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαν αυτον ημων κοιμωμενων και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονος ημεις πεισομεν αυτον και υμας αμεριμνους ποιησομεν οι δε λαβοντες τα αργυρια εποιησαν ως εδιδαχθησαν και διεφημισθη ο λογος ουτος παρα ιουδαιοις μεχρι της σημερον οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εις την γαλιλαιαν εις το ορος ου εταξατο αυτοις ο ιησους και ιδοντες αυτον προσεκυνησαν αυτω οι δε εδιστασαν και προσελθων ο ιησους ελαλησεν αυτοις λεγων εδοθη μοι πασα εξουσια εν ουρανω και επι γης πορευθεντες μαθητευσατε παντα τα εθνη βαπτιζοντες αυτους εις το ονομα του πατρος και του υιου και του αγιου πνευματος διδασκοντες αυτους τηρειν παντα οσα ενετειλαμην υμιν και ιδου εγω μεθ υμων ειμι πασας τας ημερας εως της συντελειας του αιωνος αμην